Strzelecka-Miziołek Magdalena. Kancelaria
adwokacka

USTAWA z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie 1) (Dz. U. z dnia 26 kwietnia 2007 r.) Rozdział 1  Przepisy ogólne Art. 1.  Ustawa określa zasady odpowiedzialności za zapobieganie szkodom w środowisku i naprawę szkód w środowisku. Art. 2.  1. Przepisy ustawy stosuje się do bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub do szkody w środowisku:   1)   spowodowanych przez działalność podmiotu korzystającego ze środowiska stwarzającą ryzyko szkody w środowisku;   2)   spowodowanych przez inną działalność niż ta, o której mowa w pkt 1, podmiotu korzystającego ze środowiska, jeżeli dotyczą gatunków chronionych lub chronionych siedlisk przyrodniczych oraz wystąpiły z winy podmiotu korzystającego ze środowiska. 2. Przepisy ustawy stosuje się do bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub do szkody w środowisku, wywołanych emisją rozproszoną, pochodzącą z wielu źródeł, gdy jest możliwe ustalenie związku przyczynowego między bezpośrednim zagrożeniem szkodą w środowisku lub szkodą w środowisku a działalnością podmiotu korzystającego ze środowiska. Art. 3.  1. Do działalności stwarzającej ryzyko szkody w środowisku zalicza się:   1)   z zakresu ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008 oraz z 2006 r. Nr 144, poz. 1042) - działalność w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, wymagającą uzyskania zezwolenia;   2)   z zakresu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2006 r. Nr 129, poz. 902, z późn. zm. 2) ) - eksploatację instalacji wymagającą uzyskania: a)  pozwolenia zintegrowanego, b)  pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza;   3)   z zakresu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2007...

ZARZĄDZENIE Nr 50 PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 15 maja 2004 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Gospodarki i Pracy (M.P. z dnia 19 maja 2004 r.) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199 i Nr 80, poz. 717) zarządza się, co następuje: § 1.  Ministerstwu Gospodarki i Pracy nadaje się statut, stanowiący załącznik do zarządzenia. § 2.  Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. ZAŁĄCZNIK STATUT MINISTERSTWA GOSPODARKI I PRACY § 1.  Ministerstwo Gospodarki i Pracy, zwane dalej "Ministerstwem", zapewnia obsługę Ministra Gospodarki i Pracy, zwanego dalej "Ministrem", właściwego, na podstawie rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 maja 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki i Pracy (Dz. U. Nr 106, poz. 1120), do spraw:   1)   gospodarki;   2)   pracy;   3)   rozwoju regionalnego;   4)   turystyki. § 2.  W skład Ministerstwa wchodzi Gabinet Polityczny Ministra oraz następujące komórki organizacyjne:   1)   Departament Administrowania Obrotem;   2)   Departament Analiz i Prognoz Ekonomicznych;   3)   Departament Bezpieczeństwa Energetycznego;   4)   Departament Funduszy;   5)   Departament Informatyki;   6)   Departament Innowacyjności;   7)   Departament Instrumentów Finansowych;   8)   Departament Instrumentów Polityki Handlowej;   9)   Departament Inwestycji Zagranicznych i Promocji Eksportu;   10)  Departament Konkurencyjności Gospodarki;   11)  Departament Kontroli Eksportu;   12)  Departament Koordynacji Funduszu Spójności;   13)  Departament Koordynacji Polityki Strukturalnej;   14)  Departament Międzynarodowej Współpracy Dwustronnej;   15)  Departament Partnerstwa Społecznego;   16)  Departament Polityki Przemysłowej;...